Wzrost obciążenia transportem osobowym słowackich dróg do 2020 roku szacowany jest pomiędzy 25 a 35 procent. W 2011 r. w Słowacji zarejestrowano prawie 70 tys. nowych samochodów osobowych, a w sumie na koniec minionego roku odnotowano liczbę ponad 2 mln tych aut. Dynamika rozwoju motoryzacji oznacza wzmożenie problemów komunikacyjnych w sensie przejezdności i płynności ruchu. Ich rozwiązanie w dużej mierze zależy od właściwie realizowanej polityki parkingowej.
- Samochód osobowy przez blisko 95 procent swojego cyklu życia parkuje, zatem problemem wymagającym rozwiązania jest tzw. transport statyczny – podkreśla inż. Ľubomír Černický z Uniwersytetu w Żilinie (Słowacja). – Mamy do czynienia z krytyczną sytuacją w ruchu drogowym, szczególnie w miastach, ważne jest więc, by zdać sobie sprawę, że parkowanie wymuszane jest określonymi potrzebami, przy tym równowaga pomiędzy dostępnością miejsc parkingowych a jakością życia jest różna dla poszczególnych miast ze względu na panujące tam dane warunki – zaznacza L. Černický.
W przypadku polityki parkingowej istotnego znaczenia nabierają systemy telematyczne. Na przykład inteligentne systemy transportowe udostępniają informacje o możliwości zaparkowania własnego auta i podróży do celu środkami komunikacji publicznej. Park & Ride (P&R) jest wiec jednym z typowych zastosowań ITS. Łączy transport indywidualny z publicznym w podróżach do centrów miast. – Oczywiście, ważne jest lokowane parkingów P&R w pobliżu przystanków komunikacji publicznej, aby ten system dobrze działał – podkreśla L. Černický.
W miastach z powodzeniem mogą się sprawdzić automatyczne systemy parkowania – konstrukcje wielopoziomowe, wykorzystujące ruchome palety i platformy. Są to rozwiązania, które mogą być stosowane wszędzie tam, gdzie nie ma przestrzeni dla klasycznego parkowania. W procesie kontrolowanym przez komputer pojazd jest parkowany przy pomocy wysokospecjalistycznej technologii, bez obecności kierowcy. L. Černický wyróżnia cztery rodzaje takich parkingów określając je przymiotnikami. Na przykład są konstrukcje w formie wierzy z szybkobieżnymi windami, które zapewniają „szybkie” parkowanie. Są też rozwiązania, które stanowią alternatywę dużych parkingów publicznych i te określane są jako „najlepsze” parkowanie. Rozwiązaniom instalowanym w obiektach użyteczności publicznej przypisywana jest funkcja „optymalnego” parkowania. Są też rozwiązania tzw. „rodzinne”, których pojemność wynosi od 7 do 12 pojazdów, a których konstrukcje zajmują miejsce mieszczące w klasycznym poziomym parkowaniu kilka pojazdów.
Automatyczny system parkowania ma jednak swoje wady. Przede wszystkim wdrożenie to ma wyższe koszty początkowe z racji wysublimowanej technologii, jaką wykorzystuje. Ponadto musi mieć zapewnione alternatywne zasilanie w przypadku awarii tradycyjnego, elektrycznego. Przy tym automatyczne systemy parkowania, ponieważ nie są jeszcze powszechne, spotykają się z brakiem zaufania kierowców. – Jednak automatyczne systemy parkowania charakteryzują się wysoką efektywnością ekonomiczną, ponieważ zapewniają lepsze wykorzystanie przestrzeni parkingowej oraz racjonalne gospodarowanie miejscami postojowymi. Otóż na mniejszym zajmowanym obszarze uzyskujemy dużą pojemność w parkowaniu aut. Nie ma też potrzeby stosowania w tych garażach specjalnego oświetlenia czy wentylacji. Można wręcz wskazywać te rozwiązania jako przyjazne dla środowiska, bo w trakcie parkowania silnik auta jest wyłączony, czyli nie zanieczyszcza powietrza tak jak podczas zwykłych manewrów parkowania. Zautomatyzowane systemy parkowania są również wygodne, bo kierowca nie musi szukać i tracić czasu na szukanie wolnego miejsca do parkowania. Garaże automatycznych systemów parkowania dodatkowo mogą wnosić estetyczne walory w otoczenie, dzięki ciekawemu zaprojektowaniu ich konstrukcji – zaznacza L. Černický.
Automatyczne systemy parkowania są również bezpieczne. Korzystanie z takiego garażu wymaga posiadania przez kierowcę odpowiedniej karty identyfikacyjnej. Sposób obsługi tego rodzaju miejsc garażowych uniemożliwia kradzieże aut czy ich dewastacje. Oczywiście, są one dodatkowo monitorowane kamerami.
AS
Artykuł na podstawie wystąpienia inż. Ľubomíra Černický z Uniwersytetu w Żilinie,
podczas Polskiego Kongresu ITS – Warszawa, 22-23 maja 2012 r.
