Konsekwentne zmiany są wprowadzone w rozporządzeniu w sprawie szczegółowych warunków technicznych dla znaków i sygnałów drogowych oraz urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i warunków ich umieszczania na drogach. Wynikają one stąd, że również zapisy załącznika nr 4 pkt. 7 „Szczegółowe warunki techniczne dla urządzeń bezpieczeństwa ruchu drogowego i ich umieszczania na drogach” nie znajdują uzasadnienia w Polskiej Normie PN-EN 1317-2. Zgodnie z normą miarą odkształcenia bariery jest klasa szerokości pracującej bariery (od W1 do W8). Norma nie wprowadza dodatkowych określeń takich jak bariery sztywne, wzmocnione, podatne. Pozostawienie regulacji w dotychczasowym kształcie mogło przysporzyć wielu trudności zarówno dla producentów barier i projektantów, jak też podmiotów przygotowujących specyfikację istotnych warunków zamówienia. Wprowadzono więc uogólnioną klasyfikację barier ochronnych ze względu na materiał. W ten sposób już nie określała się wymagań dla barier w zakresie ich konstrukcji oraz nie stwarza ograniczeń w uzyskaniu pozytywnych wyników prób zderzeniowych zgodnie z Polską Normą PN-EN 1317.

Również ostanie ze zmienionych rozporządzeń – w sprawie przepisów techniczno-budowlanych dotyczących autostrad płatnych – ma na celu likwidację niezgodności dotychczas obowiązujących przepisów z Polską Normą PN-EN 1317-2.

Na finiszu prac nad nowymi rozporządzeniami równocześnie, z końcem marca br., Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad przekazała do konsultacji projekt zarządzenia wprowadzającego nowe „Wytyczne stosowania drogowych barier ochronnych”, które określają zasady stosowania drogowych barier ochronnych na drogach krajowych oraz na odcinkach dróg, które nie są drogami krajowymi, ale których budowa lub przebudowa objęta jest zakresem inwestycji realizowanych przez GDDKiA.

Wytyczne określają metody sprawdzania konieczności zastosowania barier ochronnych w zależności od zagrożeń występujących na drodze i w jej otoczeniu oraz od parametrów ruchu drogowego. Wprowadzają też sposób ustalania cech funkcjonalnych barier i ich usytuowania na drodze.

Podstawowym celem wytycznych jest ustalenie, zależnych od obiektywnych uwarunkowań, kryteriów stosowania barier ochronnych, które zapewnią optymalny poziom ochrony bezpieczeństwa uczestników ruchu, a także osób i obiektów zagrożonych na drodze i w otoczeniu drogi. Dodatkowym celem wytycznych jest zapewnienie stosowania na odcinkach dróg krajowych, na których występują zbliżone parametry ruchu drogowego i zbliżone zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego, barier ochronnych, o tych samych cechach funkcjonalnych.

Zarządzenie wprowadzające „Wytyczne stosowania drogowych barier ochronnych” jeszcze nie zostało podpisane przez Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad.

Oprac. AS

Norma PN-EN 1317 „Systemy ograniczające drogę”
Norma PN-EN 1317 „Systemy ograniczające drogę” określa kryteria badań zderzeniowych i metody badań, którym powinny być poddane systemy ograniczające drogę, w tym drogowe bariery ochronne, aby mogły być stosowane na drogach publicznych. Norma PN-EN 1317 nie wskazuje wymiarów, kształtu ani materiału z jakiego ma być wykonana bariera ochronna. Opisuje natomiast klasy działania barier ochronnych przez określenie ich cech funkcjonalnych, takich jak poziom powstrzymywania, odkształcenie wyrażone szerokością pracującą, oraz poziom intensywności zderzenia. Klasy działania barier ochronnych określone w normie są zależne od prędkości, masy pojazdu i kąta najechania pojazdu na barierę potwierdzonych w badaniach zderzeniowych. Norma nie wskazuje, jakie bariery ochronne mają być stosowane na jakich drogach, pozostawiając te kwestie do rozstrzygnięcia administracji drogowej każdego z krajów. Norma zakłada, że opisany w niej zakres działania systemów ograniczających drogę powinien umożliwić krajom stosującym normę poznanie i określenie klas działania tych systemów najwłaściwszych do zastosowania. Różne poziomy powstrzymywania barier ochronnych umożliwiają administracjom drogowym dobór klasy działania najbardziej odpowiadającej potrzebom, przy określaniu których należy wziąć pod uwagę klasę lub rodzaj drogi, jej lokalizację, ukształtowanie, parametry ruchu drogowego, możliwość narażenia konstrukcji, potencjalnie zagrożone obszary i przeszkody zlokalizowane na drodze i w jej otoczeniu.

Tweet