Obowiązek załączenia do wniosku mapy przedstawiającej proponowany przebieg drogi, z zaznaczeniem terenu niezbędnego dla obiektów budowlanych, wydaje się dyskusyjny, ponieważ piąty punkt katalogu wymagań, nakazuje dołączenie: (5) czterech egzemplarzy projektu budowlanego wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), aktualnym na dzień opracowania projektu. Zasadniczą przecież częścią projektu budowlanego jest projekt zagospodarowania działki lub jak w przypadku drogi – terenu. Zatem następuje tu dublowanie pewnych dokumentów i opracowań.
Z kolei punkt (2) mówi o analizie powiązań drogi z innymi drogami publicznym. W nim również mamy do czynienia z podobnym dublowaniem, bo projekt budowlany już zawiera te informacje w części rysunkowej i opisowej. Podobnie w projekcie budowlanym powtarzają się dane, których odrębne dołączenie wymagane jest w punkcie (3).
Wymagania zawarte w punktach od 1 do 4 miały swoje uzasadnienie w momencie, kiedy obowiązywała decyzja lokalizacyjna, natomiast teraz, kiedy równocześnie z lokalizacją zatwierdzany jest projekt i uzyskuje się zezwolenie na realizację inwestycji, ich obowiązywanie w tym katalogu załączników do wniosku może wydawać się więc zbędne. Punkt (5) katalogu zawiera elementy, które pierwotnie odnosiły się do decyzji o pozwoleniu na budowę. Również następne punkty, to jest (6) i (7), wynikają z przepisów prawa budowlanego. [Treść przytaczanych powyżej punktów to: (5) cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z zaświadczeniem, o którym mowa w art. 12 ust. 7 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), aktualnym na dzień opracowania projektu; (6) pozwolenie, o którym mowa w art. 23 i 23a ustawy z 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz.U. z 2003 r. Nr 153, poz. 1502, z późn. zm.), jeżeli jest ono wymagane; (7) w przypadku obiektów zakładów górniczych oraz obiektów usytuowanych na terenach zamkniętych i terenach, o których mowa w art. 82 ust. 3 pkt 1 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, postanowienie o uzgodnieniu z organem administracji architektoniczno-budowlanej, o którym mowa w art. 82 ust. 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, projektowanych rozwiązań w zakresie: a) linii zabudowy oraz elewacji obiektów budowlanych projektowanych od strony dróg, ulic, placów i innych miejsc publicznych, b) przebiegu i charakterystyki technicznej dróg, linii komunikacyjnych oraz sieci uzbrojenia terenu, wyprowadzonych poza granice terenu zamkniętego, portów morskich i przystani morskich, a także podłączeń tych obiektów do sieci użytku publicznego].
Ósmym elementem wniosku są opinie. Ustawa enumeratywnie wymienia ich siedem: a) ministra właściwego do spraw zdrowia - w odniesieniu do inwestycji lokalizowanych w miejscowościach uzdrowiskowych, zgodnie z odrębnymi przepisami; b) dyrektora właściwego urzędu morskiego - w odniesieniu do obszarów pasa technicznego, pasa ochronnego, morskich portów i przystani; c) właściwego organu nadzoru górniczego - w odniesieniu do terenów górniczych; d) dyrektora właściwego regionalnego zarządu gospodarki wodnej - w odniesieniu do inwestycji obejmujących wykonanie urządzeń wodnych oraz w odniesieniu do wykonywania obiektów budowlanych lub robót na obszarach bezpośredniego zagrożenia powodzią; e) dyrektora właściwej regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych - w odniesieniu do gruntów leśnych stanowiących własność Skarbu Państwa, będących w zarządzie Lasów Państwowych; f) właściwego wojewódzkiego konserwatora zabytków - w odniesieniu do dóbr kultury chronionych na podstawie odrębnych przepisów; g) właściwego zarządcy infrastruktury kolejowej - w odniesieniu do linii kolejowej; h) innych organów wymaganych przepisami szczególnymi.
Katalog wymaganych załączników do wniosku zamyka zapis: „9) wymagane przepisami odrębnymi decyzje administracyjne”. W tym przypadku nie mamy do czynienia ani z opiniami, ani uzgodnieniami, a więc też odniesienia do rygoru terminów. Są to decyzje administracyjne, do których nie stosuje się zasada milczącej aprobaty.
Przygotowanie wniosku
Projekt wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji drogowej oraz dokumentacja projektowa i podziałowa podlegają opiniom, o których wydanie występuje się do jednostek samorządu. Termin ich uzyskania określono na 14 dni. Termin natomiast wydania opinii przez organy wymienione w art. 11d pkt 8 określono jako 30-dniowy. Przy czym jedna i druga sytuacja jest podobna, ponieważ nie wydanie opinii w wyznaczonych terminach oznacza milczącą akceptację. Odrębną natomiast kwestią jest uzyskanie decyzji określonych przepisami odrębnymi. Dla nich bowiem nie ma już rygoru terminowego oraz milczącej zgody, ponieważ są to właśnie te decyzje, które wymagane są na przykład z przepisów ustawy Prawo wodne czy z przepisów ochrony środowiska, w tym na zasadach określonych nową ustawą środowiskową, która weszła w życie 15 listopada 2008 r. One podlegają własnym trybom proceduralnym i nie posiadają żadnych ograniczeń czasowych.Uzyskanie zatem dwojakiego rodzaju opinii oraz decyzji wynikających z odrębnych przepisów jest podstawą do złożenia wniosku (wraz z załącznikami) dotyczącego uzyskania zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.
Odniesienia do innych przepisów
Specustawa parokrotnie odnosi się do różnych przepisów odrębnych, przy czym część przepisów ma w pewnym zakresie odpowiednio zastosowanie, część - w ogóle. W sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nieuregulowanych w specustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane, z wyjątkiem art. 28 ust. 2 (art. 28 mówi o rozpoczęciu robót budowlanych, a jego ust. 2 dotyczy stron postępowania). Co to znaczy, że stosuje się przepisy prawa budowlanego, kiedy dana sytuacja nie jest uregulowana w specustawie? Na przykład oznacza to, że złożony projekt budowlany musi odpowiadać wymaganiom prawa budowlanego i postępowanie związane z jego uzupełnieniem będzie się działo na zasadach tego prawa, czyli w przypadku wezwania o uzupełnienie będzie ono miało formę postanowienia z nałożonym terminem. Tak samo dzieje się w przypadku Kodeksu postępowania administracyjnego: do postępowań z zakresu decyzji administracyjnych ma zastosowanie Kpa, jeżeli przepisy specustawy nie regulują tego inaczej. Na przykład, kiedy wszczyna się postępowanie poprzez obwieszczenie, to Kpa rozstrzyga, kiedy uznaje się za doręczone stronie zawiadomienie posiadające formę obwieszczenia. Specustawa wymienia zatem formę obwieszczenia, Kpa natomiast dopowiada jego tryb proceduralny, wyznaczając 14 dni jako termin, po którego upływie uznaje się obwieszczenie jako odebrane przez stronę.
Specustawa w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Praktyczne działanie tej regulacji oznacza, że nie ma znaczenia czy dla danego terenu jest uchwalony miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego i jakie są jego ustalenia. Dalej oznacza to, że nie obowiązuje zasada prawa budowlanego mówiąca, że projekt musi być zgodny z zapisami tego planu albo z decyzją o warunkach zabudowy.
Ponadto, nie stosuje się art. 17-22 ustawy z 8 lipca 2005 r. o rodzinnych ogrodach działkowych (Dz.U. Nr 169, poz. 1419 oraz z 2006 r. Nr 220, poz. 1600) do nieruchomości stanowiących rodzinne ogrody działkowe, a objętych decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej. W tym przypadku chodzi o szybkie nabywanie tych nieruchomości oraz o ułatwienie ich przejmowania. Znoszona jest tym samych szczególna ochrona, jakiej te tereny podlegają zgodnie z ustawą o rodzinnych ogrodach działkowych.
Wymaganym załącznikiem do wniosku o zezwolenie na realizację inwestycji drogowej jest dokumentacja podziałowa. Musi być ona wykonana zgodnie z przepisami ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami oraz wydanego na jej podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z 7 grudnia 2004 r. w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości. Przy czym w przypadku specustawy nie mają zastosowania wszystkie przepisy określające dokonywanie i zatwierdzanie podziałów, lecz tylko te, które regulują sporządzanie dokumentacji podziałowej, a więc map podziałowych. Treść i forma map musi być zgodna z tym rozporządzeniem.
