Inżynieria ruchu

Przeciętny Polak wie, że prawo nakazuje zapinania pasów w samochodach. Pomimo, że 85% kierowców i 81% pasażerów zapina pasy bezpieczeństwa z przodu pojazdu, to zaledwie połowa kierowców (49%) i pasażerów (54%) zapina pasy siedząc z tyłu samochodu.

Koszty pracy przewozowej wskazują o jaką wartość zwiększa się łączny dystans lub czas tracony przez kierowców. Porównując oba scenariusze obliczeniowe, w skali całej aglomeracji można dostrzec zwiększenie pokonanej odległości przez kierowców. O ile uwzględniając stały popyt odległość zwiększyła się o prawie 16 000 km (wynika to w głównej mierze z konieczności korzystania z objazdów i innych alternatywnych połączeń), to już uwzględniając popyt tłumiony, odległość ta nie przekracza 9 600 km. Należy podkreślić fakt, iż podane wartości odnoszą się tylko do jednej godziny symulacji.

Głównym celem badań było wyznaczenie zmian w obciążeniu sieci ulic w wyniku wprowadzonych ograniczeń w ruchu, z uwzględnieniem podróży odrzucanych z powodu trudnych warunków ruchu. Istotą procedury jest wyznaczenie liczby odrzuconych podróży na podstawie badań ankietowych, a następnie określenie ich wpływu na pracę przewozową w modelu symulacyjnym dla Krakowa.

Rozwój infrastruktury komunikacyjnej stanowi nierozłączny element rozwoju miast. Jest on podyktowany przede wszystkim koniecznością poprawy trudnych warunków ruchu w obszarach zurbanizowanych. Pojawienie się nowego połączenia drogowego czy przeprawy mostowej przyczynia się do wielu zmian m.in. w zachowaniach komunikacyjnych mieszkańców oraz ma na celu zmniejszenie strat generowanych przez niewydolny układ transportowy. Korzyści płynące z rozbudowy układu transportowego są kwantyfikowane we właściwej dokumentacji projektowej (np. studia wykonalności) i stanowią podstawę do oceny efektywności ekonomicznej danej inwestycji.

Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) wesprze wdrażanie Globalnego Planu na Dekadę Działań na Rzecz Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2011–2020. Poniżej opisano niektóre sposoby, które WHO planuje wykorzystać w nadchodzących latach.

Nadzorowanie starań międzynarodowych
WHO, przy współpracy z komisjami regionalnymi przy ONZ, jest koordynatorem bezpieczeństwa ruchu drogowego we wszystkich krajach członkowskich Narodów Zjednoczonych. W tym względzie WHO jest sekretariatem Współpracy Narodów Zjednoczonych ds. Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego (UNRSC), sieci rządów 60 państw, agencji ONZ, organizacji pozarządowych, fundacji oraz spółek prywatnych.

Dekada BRD (II) Wdrażanie Globalnego PlanuIstnieją silne dowody wskazujące na to, które z wykorzystywanych środków zapobiegają wypadkom śmiertelnym i urazom spowodowanym przez wypadki drogowe. Plan Globalny na Dekadę Działań na Rzecz Bezpieczeństwa Ruchu Drogowego 2011-2020 oparty jest na sprawdzonych skutecznych metodach, co poświadczają pozytywne doświadczenia licznych krajów.