Inżynieria ruchu
Zastosowane w projekcie „Miasteczko Holenderskie” środki uspokojenia ruchu mają tak dobrane parametry, aby jednocześnie egzekwować jazdę z bezpieczną prędkością i nie powodować nadmiernych utrudnień w ruchu. Charakterystykę wybranych rozwiązań przedstawiono poniżej.
Wiodącym elementem uspokojenia ruchu na drodze wojewódzkiej nr 824 (drodze rozprowadzającej o prędkości ruchu 50 km/h) jest środkowy pas brukowany.
- Szczegóły
- Krzysztof Jamrozik, Piotr Nowak, Janusz Bohatkiewicz
Wprowadzając wizję „0” należy podejmować działania zmierzające do eliminowania zagrożeń wszystkich uczestników ruchu. I tak problemem, który dopiero w Polsce zaczyna być widoczny jest wzrost natężenia ruchu motocykli, a co za tym idzie wzrost ilości wypadków z ich udziałem. Chcąc, więc obniżać liczbę ofiar wypadków należy zwrócić również uwagę także na tą grupę użytkowników drogi. Tymczasem w polskich przepisach, dotyczących projektowania i utrzymywania dróg, motocykliści zostali całkowicie pominięci. A przecież należy się spodziewać, że w najbliższych latach udział motocykli w ruchu będzie stale wzrastał.
- Szczegóły
- Paweł Mieszkowski
Jeśli już określimy niezbędną szerokość „strefy bezpieczeństwa” to pozostaje zastanowić się, jakie obiekty występujące wokół jezdni drogi są niebezpieczne i dlaczego, aby móc je usunąć lub skutecznie zabezpieczyć. Obiekty stwarzające niebezpieczeństwo można podzielić na punktowe i liniowe.
- Szczegóły
- Paweł Mieszkowski
Elementem wizji „0” jest tworzenie lub przekształcanie istniejącej infrastruktury drogowej na układy komunikacyjne gwarantujące wyższy stopień bezpieczeństwa ruchu. Poprawę bezpieczeństwa ruchu można osiągnąć eliminując zagrożenia jakie stwarza sama infrastruktura. Stąd między innymi parametry drogi i jej wyposażenie powinno w maksymalnym stopniu wpływać na ograniczenie ryzyka obrażeń.
Kształtowanie infrastruktury drogowej dla brd
Bezpieczna droga powinna opierać się na dwóch ideach: „Self Explaining Road” i „Forgiving Roadside Philosophies”. Pierwszą z nich można wyjaśnić jako wskazywanie właściwych zachowań kierowcy poprzez odpowiednie kształtowanie drogi i jej otoczenia. Droga powinna „dawać” kierowcy jasne wskazówki, jaką prędkością ma się poruszać, który pas ruchu wybrać, na co musi zwrócić szczególną uwagę itd.
- Szczegóły
- Paweł Mieszkowski
Pomysł stworzenia polityki wizja „0” narodził się w Szwecji. Wizję „0” zaprezentowała po raz pierwszy w połowie lat 90. Ines Usmann - Minister Transportu w szwedzkim rządzie. Powodzenie rozwiązań wprowadzanych w tym kraju zachęciło inne państwa UE do podjęcia podobnych działań. Również w Polsce wizja „0” została przyjęta jako narzędzie w walce o poprawę bezpieczeństwa ruchu.
Wizja „0” zakłada przede wszystkim, że uczestnicy ruchu drogowego popełniają i będą popełniać błędy poruszając się po drogach. Jednak ich błędy nie powinny doprowadzać do śmierci lub doznania poważnych obrażeń. Oczywiście można się spierać w kwestii słuszności przyjęcia wizji „0” jako celu. Najważniejszym jednak jej elementem jest to, że ma wpływać na wszystkie osoby odpowiedzialne za transport oraz na uczestników ruchu. Ma wpływać na ich działania, które w każdej okoliczności powinny być podyktowane nadrzędną zasadą, że wszystko, co robię ma służyć obniżeniu liczby ofiar na drogach. Bo przecież nawet wówczas, kiedy uda się obniżyć liczbę ofiar o połowę to warto walczyć, aby za jakiś czas znów obniżyć ich liczbę nawet o jedną osobę, ponieważ jedyną akceptowalną liczbą ofiar wypadków drogowych ma być dla każdego z nas liczba zero.
- Szczegóły
- Paweł Mieszkowski
